Voor de dertigste (!) keer werd het domein van Destelheide een biotoop voor meer dan honderd makers, dromers, denkers en doeners. Dertig edities Zomeracademie - een getal dat klinkt als een mijlpaal en voelt als een tussenstop in een lang en liefdevol proces van collectief zoeken.

Een week lang werd het gewone leven aan de haak gehangen. In plaats daarvan: de hei, de stilte, de ontmoeting. Doen, doen, en nog eens doen - niet omdat het moet, maar uit een soort innerlijke drift. Kunst maken zoals je ademt: soms hortend, soms helder, altijd noodzakelijk.

De Zomeracademie is een schemerzone waar je in mag vallen. Een ruimte waar mislukking geen val is, maar vruchtbare grond. Waar begeleiding geen scholing is, maar een uitnodiging om dieper te graven en nieuwe dingen te ontdekken.

Onder de bezielde ogen van kunstenaar-coaches* werd er geschreven met twijfel, gecomponeerd met ruis, gezeefdrukt in stilte, gedanst in de marge. Er werd onderzocht, gelachen, geluisterd. Iemand sprak over “een refuge voor de tussenstaat” — een plek waar het onderweg zijn niet iets is dat overwonnen moet worden, maar gevierd.

De dertigste editie was geen kroon op het werk, maar een echo van alles wat al was en alles wat nog moet komen. Met gras aan de schoenen en iets dat lijkt op hoop in de ogen gingen we weer huiswaarts. De hei achter ons, maar de trilling blijft.

*Met dank aan alle kunstenaar-coaches die de ruimte vulden met hun generositeit, scherpte en kwetsbaarheid: Dirk Pauwels, Martine de Kok & Joachim Gys, Fikry El Azzouzi, Frederik De Clercq, Nick Robaey, Willem Breynaert & Hallveig Agustsdottir, Els Baeten & Harmen Liemburg, Wederik De Backer, Steven Fillet, Senne Van Loock.

Foto's door Toon Debraekeleer